برای آنکه قلبها را جادو میکند و ایران آزاد را نوید میدهد

شعری زیبا از یک دوست، برای آنکه در نهایتِ دل شب،‌ قلبها را جادو میکند، ضحاک ماردوش را به زیر میشکد و ایران آزاد را نوید میدهد؛

این دوست عزیز در نامه اش نوشته: این شعر را برای بانو نوشتم، امیدوارم خودش هم بخونه تا بدونه در ایران نسبت به ایشون چه دیدگاهی دارن؛
رژیم و گماشته هاش معمولا میگن مجاهدین داخل کشور جایگاهی ندارند. در صورتیکه من که کمترین ایرانی هستم و برای ایران هزینه داده ام، میدانم که حمایت از مسعود کمترین هزینه اش مرگه، چرا که او دشمن اصلی همین رژیمه، ولی مطمئنم در کوران اعتراضات پیش رو و فردای پیروزی کف های روی آب جایی در میان ملت نخواهند داشت؛

ای تک ستاره شب ایران زمین بیا
ای کوکب هدایت این سرزمین بیا

ما در نهایت دل شب گیر کرده ایم
گرگان گرفته اند در اینجا کمین بیا

ما را بجز تو نیست امیدی به یاوری
شک ره مده به سینه خود با یقین بیا

ما از شنیدن کلام تو دلشاد میشویم
ای لحن خوش نوای تو گویا ترین بیا

در زیر پای توست رکاب سمند عشق
گرد آفرید دیده ما آفرین بیا

ضحاک مار دوش جنونش زحد گدشت
در لحظه های پر خطر آخرین بیا

ای مادر تمام شهیدان راه عشق
افتاده خون به راه به روی زمین بیا

ای مریم ای کلام تو جادوی قلبها
با جادوی کلام و محبت قرین بیا